Ismail Kadare është shkrimtari më i mirë i letërsisë shqipe, ndër shkrimtarët më të mirë të letërsisë botërore bashkëkohore, dhe autori më i përkthyer jashtë vendit, fitues i disa çmimeve letrare ndërkombëtare dhe i nominuar me dhjetëra herë për çmimin Nobel
Në qendër të librit gjendet një baladë, dhe ishte më e urtë të përqendrohej vëmendja mbi ndërtimin e ngrehinës e shfaqjen e njëkohshme të legjendës. Për t’ia arritur këtij qëllimi, Ismail Kadareja zgjedh tonin e kronikës dhe vë në punë një rrëfimtar të veçantë, murgun Gjon. Nën zhgunin e tij është fshehur një personazh i vërtetë
Vajza e Agamemnonit, që më vonë do të përbënte pjesën e parë të një diptiku, u shkrua në vitin 1985 me titullin fillestar “Vajza e mesme e Agamemnonit”. Është një nga dorëshkrimet e nxjerra jashtë shtetit, siç e shpjegon botuesi francez Claude Durand, për t’u botuar atje në rast se rrethanat do ta kërkonin.
Ky është një vëllim me tregime, shumica e tyre të shkruara gjatë vitit 90, por që kanë zanafillën në subjekte të shkruara më parë apo të përpunuara. Këtu vjen mjeshtëria e Kadaresë si tregimtar