Dhe ai vetë ishte pak a shumë si personazhet e tij, i thjeshtë, herë-herë rebel, herë-herë e urrente këtë realitet, autopsinë e të cilit e bëri më mirë se kushdo. Por, në fund, i tëri i shtrirë në Shtratin e Humanizmit, me dashurinë për ata personazhe që nuk arritën kurrë ta ndryshonin Shqipërinë.
Në këtë roman mund ta gjej veten mbase cdo grua. Sepse në to flitet për dashurinë dhe për pjesën më të sinqertë njerëzore. Romani i Teodor Kekos i botuar fillimisht në vitin 1995 vjen i ribotuar 12 vjet pas ndarjes së tij nga jeta.