Menu
> >>>Funerali i hijes
I ri Funerali i hijes Shiko më të madhe

Funerali i hijes

Odise Kote TO0252

Libër i ri

Përshkrim i shkurtër

Romani e vendos subjektin në qytetin e Gjirokastrës, në kohën e ndryshimeve social politike në Shqipëri, në fund të viteve ’40 të shekullit të kaluar. Kuptohet, që nga kjo hyrje, se lexuesi e merr me mend se do ta presin të papritura të çuditshme, dekore dhe personazhe të veçantë, të papërsëritshëm.

Më shumë detaje

10 Artikuj

Detaje të librit

Shtëpia Botuese

Toena
ISBN9789928235244

1 000 Lekë

Si të blej?

Shto në listën e librave që dua

Porosit me një klik

Share

30 libra të tjerë nga e njëjta kategori:

Më tepër

Rreth një ngjarjeje të vetme – zhdukjes së bankierit Petro – vërtitet një botë e madhe dhe e pasur në zhbirime psikologjike, në kolorit lokal, ku jeta e panjohur dhe e papritur që po vjen, po shemb të gjitha pikat e mëparshme të referencës.

Bota e vjetër po vdes, duke mos e pasur të lehtë; ajo endet si fantazmë nëpër qytet dhe, e kërleshur me të renë, krijojnë së bashku një atmosferë surealiste, ku i gjalli me të vdekurin janë një qënie e vetme. Të rinj, të vjetër, gra, burra, sakatë, të marrë e të mençur janë pjesë e këtij karuseli, ku të gjithë kërkojnë kuptimin e ekzistencës.

Romani, pavarësisht atmosferës sureale – që në të vërtetë është reale, por tingëllon si e tillë, për shkak të veçanësisë së Gjirokastrës dhe këtu duhet të rrekemi e të kuptojmë se ku mbaron e veçanta dhe ku fillon fantazia, gjë aspak e lehtë – ka një galeri shumë interesante personazhesh.

Secili me një portret të vetin origjinal, edhe dy adoleshentë që kërkojnë e ndjekin Petron, edhe gra e plaka, edhe figurat e tjera të ndryshme që përfaqësojnë botën e vjetër dhe botën e re, janë shumë të karakterizuar. Nganjëherë të duket sikur dialogjet e tyre janë inkoherente dhe kontradiktore, por në të vërtetë, më pas, i përgjigjen një logjike të mirëmenduar. Herë herë, heshtjet, e fshehta që qëndron pezull mbi kokat e të gjithëve, janë tepër elokuente.

Odise Kote e ka menduar me shumë përpikmëri logjikën, qoftë edhe simbolike, të romanit, e cila lidhet me konceptin e një bote në zhdukje, por që kjo zhdukje nuk dihej në ishte reale, në do të ishte e plotë apo jo, dhe nëse pikëpyetjet për të ardhmen dhe të shkuarën do të na vërtiten në përjetësi përmbi kokë.

Romani Funerali i hijes, i cili mund të përcaktohet edhe fare mirë si roman realist, me atomosferë surealiste dhe me prirje simbolike – gjë që e themi ne kritikët, por që nuk e mendojnë aq shumë shkrimtarët kur shkruajnë – të shtyn të kuturisesh të analiza të tilla, për vetë natyrën që ka.

Thanë për librin

Romani “Funerali i hijes” i Odise Kotes e merr temën nga ndryshimet social-politike në Shqipëri në fund të viteve ’40 të shekullit të kaluar duke e vendosur subjektin në qytetin e Gjirokastrës. Rreth një ngjarjeje të vetme - zhdukjes së një personi -vërtitet një botë e madhe dhe e pasur në zhbirime psikologjike, në kolorit lokal, ku jeta e panjohur dhe e papritur që po vjen, po shemb të gjitha pikat e mëparshme të referencës. Bota e vjetër po vdes, duke mos e pasur të lehtë; ajo endet si fantazmë nëpër qytet dhe, e kërleshur me të renë, krijojnë së bashku një atmosferë surealiste, ku i gjalli me të vdekurin janë një qenie e vetme. Të rinj, të vjetër, gra, burra, sakatë, të marrë e të mençur janë pjesë e këtij karuseli, ku të gjithë kërkojnë kuptimin e ekzistencës.

Diana Çuli, shkrimtare

Romani “Funerali i hijes” është një tjetër rrëfenjë e shkruar në gur, që i shtohet letrave shqipe. Qyteti gri duket se është një sepete e madhe, e cila ndryn brenda vetes materie letrare të dorës së parë, ngjarje, personazhe dhe gjuhë të veçantë. Një “ishull” fantazmagorik i kësaj bote, ku lexuesi mund të fshihet në fëmijërinë e vet, pavarësisht moshës, kohës dhe regjimeve.

Ilirian Zhupa, poet

Me zhdukjen e beftë të bankierit Petro dhe (ri)fanitjen e tij “pas vdekjes”, dy skena në skajet e kundërta të trajektores narrative të romanit, Odise Kote evokon, me vitalitet gjuhësor të admirueshëm, prirjen e njohur të prozës moderniste për modelimin e karaktereve tragjike në situata absurde.

Roman solid, por me një strukturë narrative fluide për të sjellë zhdërvjelltas karaktere dhe situata nga qyteti i hareve dhe mahive, nga një qytet ku “çështjet e marrëzisë” janë preokupim i përditshëm, ku disa dekada para Tëitter-it, “mediat sociale” i shkruanin statuset në çarçafët matrimonialë, ku çmendja është shpesh profesion, mënyrë jetese, ndërsa grotesku, një grunt retorik që prek këdo, pa dallim moshe a vesku.

Gëzim Basha, pedagog i letërsisë dhe i shkrimit kreativ, SHBA

FRAGMENT NGA LIBRI

Në këtë qytet, njeriu, para se të jetë qytetar i lirë, i pavarur, është fillimisht gjyqtar. Ose më saktë është gjyqtar, po aq sa është dhe i gjykuar. Çdokush gjykohet e gjykon tjetrin. Për gjithçka. Sapo lind fëmija gjykon e gjykohet nga prindi, motra, vëllai, gjitoni. Gjykimi, shpesh edhe hapsana janë e zakonshmja më e natyrshme në këtë qytet. Atyre as iu reziston dhe as iu ikën dot.

Ja përse dukej absurd fakti që ndërsa gjithë ditën ngatërroheshin në biseda për ligjet e gjithë botës, thellë në muzg a mesnatë, fshehtas, në vetmi e sekret të plotë, jepnin urdhra të prerë për dënim me hapsanë. Njëri që gaboi dhe e quajti hapsanën vetëgjyqësi, prapambetje, u dëbua menjëherë nga “Klubi i Gjuetarëve”.

Se dënimet në hapsanë nuk jepeshin kot së koti. Kurrsesi. Kishin një rrënjë. Një shkak. Turpërim i fisit, sjellje e padenjë në rrugë, dashuri e ndaluar, vjedhje e stolive të familjes, e unazës familjare me gurë smeraldi, fshehje e tapisë, be e rreme, vjedhje lekësh në pazar, zënia me forcë e një të miture, vjedhja e karficës së florinjtë, thyerje e ligjit të shtetit...

Të dhëna

Faqe304
ISBN9789928235244
Viti i Botimit2017
VendodhjaTirane
GjuhaShqip
Tipi i publikimitLibër
StatusiI ri
Numri i botimeveI parë
Përmasat13x20
RomanSagë&Histori

Libra të rinj Shiko më shumë >>

Libra të tjerë të autorit