I ri Posta Shiko më të madhe

Posta

Charles Bukowski PE0175

Libër i ri

Përshkrim i shkurtër

I lindur dështak, me një profesion pa rrugëdalje, i cili nuk i jep asnjë kënaqësi personale e megjithatë, me mjaft vetëdije sa për të dalluar absurditetin e situatës së tij, Çinaski është emblema e njeriut të zakonshëm.

Më shumë detaje

490 Artikuj

Detaje të librit

Shtëpia Botuese

PEGI

800 Lekë

Shto në listën e librave që dua

Porosit me një klik

Share

30 libra të tjerë nga e njëjta kategori:

Më tepër

“Posta”, romani i parë i Charles Bukowski-t, një ish-nëpunësi të rëndomtë poste, u botua më 1971 dhe tronditi fort Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Siç do të ndodhte për pothuajse gjithë prozën e tij, protagonisti është alteregoja legjendare e Bukoëski-t, Henri Çinaski.

Rrëfimi nis kur Çinaski, alkolik, i zymtë por i zgjuar, fillon punë si zëvendëspostier pasi merr vesh “se po punësonin thuajse kë t’u dilte përpara, kështu që shkova dhe, pa e kuptuar, e gjeta veten me një çantë lëkure krahaqafë, duke u endur poshtë e lart sipas qejfit.”

Ditët e tij mbushen pak nga pak nga grindjet me shefin dhe nga përleshjet me qentë e me epshin e grave të vetmuara. Netëve, ai dehet dhe merret me të dashurën gjithashtu të alkoolizuar.

Puna e postierit mund të ishte puna e ëndrrave, por kjo ëndërr mohohet vrazhdësisht nga realiteti: ai e gjen veten thellësisht të zhgënjyer nga rutina e përditshme dhe nga rregulloret e ngurta të makinës burokratike.

Çinaski do ta lërë punën për të provuar fatin e tij tjetërkund, vetëm për të zbuluar që për njerëz si ai, fati është shumë kokëfortë.

Ai punon plot dymbëdhjetë vjet në Postë, i pështirosur nga ai institucion i madh që, në fund të fundit, është vetë jeta.

Kritika

Një rrëfim i mrekullueshëm, zbavitës dhe me humor të spikatur i jetës së një njeriu të ngërthyer në një labirint pa krye.

Sunday Times

Të zë prej supesh e të shkund mirë e mirë, sa të kërcëllijnë dhëmbët.

The Times

Fakti që Bukoëski shkroi për punën, dhe jo punën e mrekullueshme, por atë të përditshmen e të mërzitshmen, e bën një ndër shkrimtarët më të pazakontë dhe të rëndësishëm të Amerikës.

Howard Sounes, biograf i Bukowski-t

“Vëzhgues” i hollë, i trishtë, finok dhe hokatar, një nga librat më zbavitës që kam lexuar.

Uncut

Posta rrëfen njeriun e zakonshëm që bën gjëra të zakonshme dhe është i hapur dhe i sinqertë në lidhje me realitetin e tij. Ai nuk sajoi asgjë, nuk kishte nevojë. Këtë e di, sepse nuk gënjeu fare as për ne të dy, aq sa u vura vërtet në siklet.

Linda Lee Bukowski

Fragmente nga libri

1) ... nga dreqin ta di unë kush je ti ose kush jam unë ose kush është cilido?

2) Doja o gjithë botën, o asgjë.

3) Shiko, zemër, më vjen keq, por nuk e kupton që kjo puna po më çmend fare? Dëgjo,hajde ta lëmë këtë punë. Eja rrimë vërdallë, bëjmë dashuri, dalim xhiro, bisedojmë pak.

Eja shkojmë në kopshtin zoologjik. Eja të shohim kafshët. Të zbresim me makinë e të kundrojmë oqeanin. Vetëm 45 minuta larg është. Eja të shkojmë në lokalet e lojërave elektronike.

Shkojmë të shohim garat, Muzeun e Arteve, ndeshjet e boksit. Eja të bëjmë miq. Të qeshim. Kjo lloj jete është lloji i jetës që bëjnë të gjithë: po na mbyt.

4) – ÇA PROBLEMI KANË VRIMAT E BYTHËS, ZEMËR?TI KE VRIMË BYTHE, UNË KAM VRIMË BYTHE!SHKON NË DYQAN DHE BLEN NJË FILETË KAUQË KA PASUR VRIMË BYTHE! VRIMAT E BYTHËSRRETHOJNË TOKËN! NË NJËFARË MËNYRE EDHEPEMËT KANË VRIMË BYTHE, POR NUK E GJEN DOT,SE ATO THJESHT LËSHOJNË GJETHET. VRIMA JOTEE BYTHËS, VRIMA IME E BYTHËS, BOTA ËSHTËPLOT ME MILIARDA VRIMA BYTHE, PRESIDENTI KAVRIMË BYTHE, DJALI TE LAVAZHI KA VRIMË BYTHE,GJYKATËSI DHE VRASËSI KANË VRIMË BYTHE...

5) Por herë-herë, një grua ecën drejt teje, në lule të moshës, me fustanin që duket sikur do t’i shpërthejë... një krijesë seksi, një mallkim, fundi i gjithçkaje.

Të dhëna

Faqe194
Viti i Botimit2017
VendodhjaTirane
GjuhaShqip
Tipi i publikimitLibër
StatusiI ri
Numri i botimeveI parë
PërkthyesiIris Sojli
RomanPsikologjik