Karl Jung mendonte se përveç të pandërgjegjshmes individuale, që përbëhet nga mendimet dhe kujtimet e shtypura, ekziston gjithashtu edhe e pandërgjegjshmja kolektive, e cila është e përbashkët për të gjithë njerëzit.
Shumica e njerëzve krenohet se zotëron në kulm aftësinë për ta njohur natyrën e njeriut dhe do të fyhej nëse dikush do të vinte në dyshim kompetencën e saj në këtë fushë, duke propozuar që njohuritë e saj të verifikohen në praktikë.
Në jetën shoqërore të njerëzve të shëndoshë dhe neurotikë, si faktor nxitës duhet të përmendim faktin themelor të 'ndjenjës së inferioritetit', si dhe kërkesën e brendshme për formulimin e qëllimit dhe për rritjen e ndjenjës së personalitetit,- thekson Adler.
Një shoqëri e mbyllur i ngjan një kopeje ose një fisi që është një njësi gjysmë organike
Po pse atëherë të sulmohet Marksi? Pavarësisht nga meritat e tij, unë besoj se Marksi ishte një profet i rremë.
Asnjë doktrinë tjetër nuk e ka ngulitur më fort mendimin kinez dhe historinë kineze sesa konfucianizmi. Si të tilla shërbejnë bisedat e Konfucit, i cili ka lindur rreth 2500 vjet më parë. Këtu ai na mëson që njeriu, me anë të sjelljes së duhur, mund të arrijë harmoninë me rendin e përjetshëm botëror.
O vetmi! Ti, atdheu im, vetmi. Nga bota e akullt e qetësisë vjen kënga e mërzisë. Zarathustra këndon këngën e mbrëmjes, këngën e natës së fundit, këngën për kthimin e përhershëm.
Ne jemi të huaj ndaj vetvetes, ne që arrijmë të njohim gjithçka, nuk njohim vetveten, dhe kjo ka një shkak të rëndësishëm. Ne nuk kemi kërkuar asnjëherë rreth vetes sonë dhe shtrohet pyetja se si mund të ndodhë që ta gjejmë vetveten?
Mbase vepra më e rëndësishme filozofike e shekullit të 20-të, "Traktat logjiko-filozofik" ishte puna e vetme filozofike që Ludwig Wittgenstein botoi sa kohë ishte gjallë. I shkruar në paragrafë të shkurtër, por brilantë, arriti të kapte imagjinatën e një brezi të tërë filozofësh.
Së bashku me karakterin duhet të kesh edhe idetë si një nga faktorët kryesorë të evolucionit të një qytetërimi. Ato veprojnë vetëm kur pas një evolucioni shumë të ngadalshëm janë shndërruar në ndjenja.
Nëse lëviz drejt meditimit, ndjeshmëria dhe dashuria do të vijnë automatikisht, në mënyrën e tyre. Dashuria e ndjek meditimin si një hije. Nuk ka nevojë të shqetësoheni. Ju e zgjidhni vetë rrugën tuaj.
Osho, autor bestseller në shumë shtete të botës bashkon filozofinë e Lindjes dhe Perëndimit. Ai tregon se marrëdhëniet mes njerëzve duhet të mbështeten në dashuri dhe respekt reciprok. "Puna ime është t'ju çliroj nga dualizmi i burrit dhe i gruas", thotë Osho.
Jeta, Dashuria, e qeshura, ky libër përcjell mesazhin, sipas filozofit, se njerëzit duhet të jetojnë pa u pajtuar me modelin e caktuar apo kushte konkrete. Çdo gjë që shkatërron lirinë "nuk është" DASHURI. Duhet të jetë diçka tjetër, sepse dashuria dhe liria shkojnë së bashku, janë dy krahët e zogut të njëjtë.
Mësuesi më i njohur i misticizmit, që e bëri meditimin të famshëm ndërkombëtarisht, në "Kryesorja është te Jesh", shpjegon se të gjithë njerëzit mund të dashurohen, por në fillim duhet të njohin veten.
"Ta pranosh sfidën e panjohur përkundër të gjitha frikave, është guxim. Frikat janë aty, por në qoftë se ju vazhdoni t'i pranoni sfidat vazhdimisht, gradualisht ato frika zhduken. "
Përdoreni energjinë me dashuri, përdoreni në ndonjë akt krijues, përdoreni në miqësi, përdoreni në meditim, bëni diçka me të që t'ju ngrejë lart. Dhe sa më lart të shkoni, burimet e më shumë energjie bëhen të disponueshme për ju. Në pikën më të lartë të vetëdijes, ju jeni gati një Zot. Kjo është në duart tuaja.
Kur ne qëndrojmë ulur, duke bashkuar të dy këmbët duke vënë mbi to duart, i gjithë trupi nis të funksionojë si një rreth. Atëherë rrymat elektrike trupore nuk mund të dalin jashtë dhe kështu fillon të formohet rrethi. Rrethi i energjisë formohet edhe gjatë aktit seksual mes burrit dhe gruas; dhe kur një rreth i tillë fillon të formohet, ky është momenti i...
Kolektivi është një fjalë e rrezikshme. Në emër të kolektivit, individi ka qenë gjithmonë i sakrifikuar. Kombet kanë sakrifikuar individët, në emër të kombit, - e "kombi" është vetëm një fjalë. Linjat që keni tërhequr në hartë nuk janë askund në tokë. Ato janë vetëm loja juaj. Por në ato linja që ju keni tërhequr në hartë, miliona njerëz kanë vdekur -...
Zarathustra nuk i favorizon të dobëtit, nuk i inkurajon të ashtuquajturit të bindur.
Jeta është tmerrësisht absurde dhe këtu qëndron bukuria e saj. Ajo është qesharake dhe këtu qëndron hareja e saj. Ajo ngjason si një lojë dhe është plotësisht joserioze. Me përjashtim të budallenjve, askush tjetër nuk është serioz.
Joga ka ekzistuar për shumë, shumë shekuj para se të shfaqej Patanxhali. Ai nuk është zbuluesi i parë, por praktikisht u bë zbuluesi i parë dhe themeluesi vetëm nga ky kombinim i rrallë i individualitetit të vet. Shumë njerëz punuan para tij dhe pothuajse gjithçka ishte e njohur, por joga priste Patanxhalin.
Tërë përpjekjet e shkencës nuk janë asgjë tjetër përpos kërkime për jetën e amshuar, e gjithashtu edhe tërë përpjekjet e religjioneve nuk janë asgjë tjetër përveç kërkim për jetën e amshuar - thotë Osho.
Duket gati e pamundur, por kurrë e ardhmja nuk mund të parashikohet. E ardhmja mbetet e hapur. Ajo që sot duket e pakonceptueshme, nesër mund të bëhet e mundur. Nuk arrihet kurrë në pikën kur e ardhmja mund të konsiderohet e mbyllur. Kjo është domethënia e ndërlikuar e një ekzistence të përjetshme. Do të jetë shumë e vështirë, sepse unë nuk jam i kufizuar...
Njeriu është krijesa më e përsosur dhe qënia më e evoluar e kësaj Toke. Asnjë zog nuk mund të këndojë këngën e tij: muzika e tij është veçse një zhurmë, edhe pse e bukur duke qenë frut i pafajësisë së tij. Ndërsa ti mund të këndosh këngë shumë më të bukura, të pasura me domethënie. Por njerëzit pyesin gjithmonë : "Çfarë kam unë për të dhënë?"
Të mendosh se e njeh shumë mirë gruan tënde, është një mendjelehtësi. Si mund ta njohësh ti atë grua? Si mund ta njohësh ti atë burrë? Janë procese, nuk janë gjëra. Gruaja që ti ke njohur dje, sot nuk është më: ajo është gjithmonë një tjetër, totalisht ndryshe.
Dashuria të jep liri të plotë: dhe nëse nuk ta jep, ajo nuk është dashuri, por diçka tjetër. Është një trip egoje. Nëse ke një grua të bukur, do t'ia tregosh gjithë botës, a thua se ajo është pronë e jotja. Është njësoj sikur ke një makinë të bukur dhe vjen vërdallë që të gjithë të shohin që makinën që ke ti nuk e ka askush.
Osho sugjeron të mos lejohet që dashuria të konsiderohet diçka e thjeshtë, që ajo mos të bëhet vetëm preokupim i mendjes ose, edhe më keq, vetëm kënaqësi trupore, plotësim i epsheve shtazore, pra vetëm seks.
Të jepesh do të thotë t'i jepesh jetës, t'i jepesh burimit, prej të cilit kemi ardhur dhe ku, dikur, do të ktheheni. Ju jeni si vala në oqean: ju dilni nga oqeani dhe ktheheni në oqean. Është e natyrshme se, çfarë mund të bëjë tjetër vala?
Meditimi është diçka më e madhe se mendja. Nuk është diçka që ndodh në mendje; është diçka që i ndodh mendjes. Përndryshe mendja do të qe e aftë ta përkufizonte, ta njihte, ta kuptonte. Kësisoj, nuk është diçka që ndodh në mendje, po përkundrazi diçka që i ndodh mendjes. Është njëlloj siç i ndodh vdekja jetës. Vdekja nuk ndodh kurrë në jetë; i ndodh jetës.
Grishja e madhe është një përkushtim për ata që janë të gatshëm të rrezikojnë dhe të heqin dorë prej traditave, dijeve, filozofive, dëshirave, frikës, dyshimeve, kufizimeve, ndarjeve në të "mirë" dhe "keq", mendja dhe trupi, dashuria dhe armiqësia e vetes dhe e zotit...
Për këtë arsye unë them se vdekja duhet jetuar, duhet parë. Ty do të të duhet të dashurohesh me të, ta vështrosh me sy. Sapo njeriu ta këtë parë në sy vdekjen, fillon ta vëzhgojë atë, të depërtojë në të - ai mahnitet.