Enigma e një fundi Shiko më të madhe

Enigma e nje fundi

Julian Barnes PE0065

Libër i ri

Përshkrim i shkurtër

Ky libër rrëfen në mënyrë mbresëlënëse raportin tonë me kujtesën, pasaktësinë që merr në kohë. Kujtimet jo fort të këndshme na pëlqen ti harrojmë dhe vjen një moment që nisin të bëjmë një seleksion në atë se çfarë historie i tregojmë vetes tonë dhe çfarë iu tregojmë të tjerëve për veten tonë. Prandaj romani postmodernist “Enigma e një fundi” ka nota tipike ekzistenciale; Çkuptim ka jeta? Si e jetojmë jetën tomë. Çkuptim i japim jetës tonë. Me këtë roman autori fitoi çmimin Man Booker Prize dhe mbetet ndër më të shiturit...

Më shumë detaje

499 Artikuj

Detaje të librit

Shtëpia Botuese

800 Lekë

Shto në listën e librave që dua

Porosit me një klik

Share

30 libra të tjerë nga e njëjta kategori:

Më tepër

Rreth librit

Toni Uebster është një burrë pa cilësi, si në studime, në punë, në ndjenja e me gjasë edhe në seks. Jeta e Toni Uebsterit ka qenë një lumë relativisht i qetë. Por letra me të cilën një avokat e njofton që i kanë lënë trashëgimi 500 sterlina, si dhe një ditar që mbin nga e kaluara i trondit ekzistencën. Tashmë, Toni duhet të zbulojë se kush ia ka lënë atë trashëgimi të sikletshme dhe pse ka zgjedhur pikërisht atë, çfarë sekreti të tmerrshëm mund të përmbajë ai ditar që i kushtohet atij. Teksa ngre pyetje të tilla, do të hasë në përgjigje që do të kish dashur të mos i dinte dhe do ta mësojë në kurriz të vet se “jeta jonë nuk është jeta jonë, por vetëm historia që i kemi rrëfyer vetes.

Udhëtimi në të shkuarën, në zonat e errëta të jetës, me dhembjet e sekretet e veta të pashpëna gjer në fund, kthehet në një reflektim mbi aspektin iluzor të historisë; “ajo siguri që bëhet e rëndësishme atje ku boshllëqet e kujtesës ndeshen me papërshtatshmërinë e dokumentimit”, sipas mikut të tij të vjetër, Adrian Fin. Dhe, pikërisht në pikën e bashkimit të kujtimeve të dobëta me dokumentet e papërshtatshme duhet të vështrojë Toni plak për të kuptuar peripecitë e Tonit të ri. Si ka mundësi që e dashura e tij e dikurshme, Veronika Ford, parapëlqeu mikun e tij të zgjuar e të rafinuar, Adrianin?

Pas vendimit ekstrem të Adrianit fshihet vetëm Camus-ja dhe Wittgenstein-i? Nga se donte ta ruante e ëma e vajzës shumë vjet më përpara? Pse, pas gati 40 vjetësh, Veronika rikthehet në jetën e tij me të fshehta të shumta dhe me refuzimin për të mos i dhënë atë çka është e tij? Të gjitha këto indicie thurin një fill të ngjashëm me atë të Arianës përbërë kësaj radhe me reminishenca që s’u zihet besë, hipoteza të gabuara për njerëz, fakte, emra, imazhe të mbivendosura dhe zbulime poetike.

Koha dhe kujtesa. Vetëm me këto dy elemente futemi në libër, përmes listës së flashback-ëve që koha i ka kristalizuar në imazhe. Nuk mungojnë referimet ndaj autorëve të ndryshëm që nga Stefan Zweig deri te Philip Larkin, nga imagjinata e Patrick Lagrange te Flauberti i Madamë Bovarisë e deri Frank Kermode.

 

Thanë për librin

“Plot me ide filozofike... e megjithatë, arrin të të intrigojë mirëfilli, sikur të ishte një histori psikologjike me detektivë.'

Michiko Kakutani, The New York Times

 “Një xhevahir thjeshtësie dhe saktësie... Domethënia e një fundi, në kaq pak faqe, kërkon kaq shumë përqendrim, saqë lexuesi e mbaron me një ndjenjë kënaqësie, e cila zakonisht shfaqet vetëm për romane disa herë më të gjata.”

The Los Angeles Times

 “I shkruar shkurt, e megjithatë emocionalisht i thellë... Në disa raste, vërtet zbavitës, në të tjera, tmerrësisht i ndershëm, por gjithmonë shumë i saktë në vëzhgimet e tij... Ironia qëndron te fakti që megjithëse flitet për funde dhe vetëvrasje, kjo vepër në thelb është jehonë e jetës. Gjithashtu dhe shumë origjinale. Dhe e ndërlikuar, si vetë jeta.”

New York Journal of Books

“Elegjiak e megjithatë i fuqishëm, Domethënia e një fundi shqyrton misteret e kujtesës sonë dhe shtysës sonë për të korrigjuar, redaktuar e, herë-herë, për të fshirë të kaluarën tonë...”

Vogue

 “Një meditim i mirëpunuar mbi moshën, kujtesën dhe pendimet.”

The Guardian

“I shkurtër, i bukur.... Pyetja, që thellë-thellë na ngrin gjakun, “A jam unë vërtet ai që mendoj?”, do të shndërrohet në një pyetje edhe më intriguese... Dhe siç e shfaq Barnes-i, me kaq elegancë dhe saktësi, ne jemi të gjithë rrëfyes të dyshimtë. Nuk mund të na shpëtojë saktësia e kujtimeve tona, por vetëm gatishmëria për t'i vënë ato në dyshim.”

The Boston Globe

“Me vetëm kaq pak faqe, Domethënia e një fundi është libri më i gjatë që kam lexuar ndonjëherë, prandaj përgatituni ta rilexoni. Nuk do të pendoheni.”

The San Francisco Chronicle

“Elegant, lozonjar dhe i jashtëzakonshëm.”

The New Yorker

Të dhëna

Faqe188
Titulli origjinalBOTIMET PEGI
VendodhjaGusht 2016
GjuhaShqip
Tipi i publikimitLibër
StatusiI ri
Numri i botimeveI parë
PërkthyesiIlir Baçi