I ri As terr, as drite Shiko më të madhe

As terr, as drite

Ardita Jatru A-000703

Libër i ri

Përshkrim i shkurtër

Ardita Jatru eshte nje poete qe ka fuqine e vargut per te adresuar sfidat me te mprehta te shoqerise tone dhe te realitetit shqiptar, permes teknikave poetike te arrira dhe mesazheve te forta antikonformiste, te cilat vijne permes ideve si element estetik i poezise se saj.

Më shumë detaje

Detaje të librit

Shtëpia Botuese

Naimi
ISBN9789928234704

700 Lekë

Shto në listën e librave që dua

Porosit me një klik

Share

30 libra të tjerë nga e njëjta kategori:

Më tepër

Thonë që dilema, mëdyshja, gjykimi alternativ është tipar i intelektualitetit. Duke e ditur që ambiguiteti (shumëkuptimësia) është në thelb të artit, autorja e këtij libri, Ardita Jatru, e ka kthyer dilemën nga një cilësi filozofike të qenies njerëzore në një instrument estetik të poezisë.

Edhe titulli i përzgjedhur, “As dritë, as terr”, e shpreh këtë. Poezia e Arditës është poezi e dilemave, siç është vetë natyra njerëzore. Nuk është as andej, as këndej: ajo është në dilemë, në mëdyshje: “As dritë dhe as terr./ Diku në mes po humb”; Jam midis pikëpyetjes dhe pikëçuditëses; “Jam pa atdhe/ Ësht’ e xanun toka”. Poetja shkon deri sa edhe vetveten e ndan në dysh: “Unë edhe Unë iknim/ të pandërgjegjshme për ku”; “Vetmi,/ a je për një cigare”.

Ardita Jatru është poete; nuk bën poeten: ajo nuk thërret në ndihmë as atdheun, as shqiponjën; as qiellin dhe as lulet që ta bëjnë poete.

Muza e saj ndizet edhe atëherë kur nuk e pret, duke të befasuar me gjetjet, fabulat dhe zbulimet e saj poetike: vargu i saj e ka të gjithë spektrin e dritës dhe menu-së për të cilin ka nevojë një shpirt dhe një tru i etur dhe i kultivuar për emocione fine. Ndjenja është skajore, sinqeriteti poetik i pakompromis, spiritualiteti i saj shpesh “kthehet” në send që mund ta shohësh e prekësh: “Kam në kokë një qen/ që natën leh a qan/ s’e di,/ i lidhur pas një brenge/ shuan etjen në tenxheren me ëndrra të ndenjura”.

Si përmbyllje të këtij prezantimi po sjell këto vargje të A. Jatru: Merre daltën Vdekje e bardhë/ dhe gdhend në trupin tim një shtatore antikiteti,/ punoje bukur mermerin e me ndjenjë,/ të duket prekja jote nëpër kofshë e krahë,/ e, kush ta shohë, të mbetet i shtangur: “Kjo vepër arti të trondit si vdekja”.

 

Demokraci

 

Lufta mbaroi

Krimet tona i fshehëm nën lëkurë

dhe hapëm dyert.

 

Erdhi paqja

dhe ne shihnim ëndrra me të vrarë.

U përpoqëm të ishim të lumtur

Krijuam partitë

zgjodhëm dhe një kryetar

dhe shkruanim për lirinë

dhe fshinim me gazeta buzët.

 

Njëri-tjetrin pyesim me zë të ulët:

A ke shtëpi,

Ujë,

Drita a ke?

 

Tek pazar i Gabit blejmë vrerin tonë me lekë.

U bëmë një turmë memece

pa shtëpi, pa jetë,

me parti.

 

Nën lëkurë fshehëm bukur të vrarët tanë

dhe paaftësitë tona i bëmë slogane.

 

 

Zemra ime

 

Zemra ime

ka ndërruar banesë.

Tani

banon në majë të gishtërinjve.

Më bien nga duart kupat

dhe zemra qelqet në panik i mbledh

përpjetë hidhet

nga doza e lartë e kafeinës

dhe e zbus

duke i hedhur tre lugë sheqer

dhe pak qumësht.

 

Zemra ime

me thonj të ngrënë

zgjeron vrimën.

Të dhëna

Lloji i botimitMe kapak te holle
ISBN9789928234704
RedaktoriNaim Zoto
Viti i Botimit2021
VendodhjaTirane
GjuhaShqip
Tipi i publikimitLibër
StatusiI ri
Numri i botimeveI parë