Në fëmini më habitnin fluturat me krahët gjithë ngjyra. I ndiqja lule më lule. S’i kapja dot, por edhe kur i kapja më linin në gishta veç një push verdhëllemë. Krahët e tyre ishin bërë për qiellin, ama trupi, eh, trupi ishte bërë krejtësisht për tokën, u ngjante krimbave që zvarriteshin ngado në tokë. Kërkova dashuri të tjera. Midis tyre dhe letërsinë....