
Më 15 nëntor 1944 vdiq në moshën 80-vjeçare britanikja Mary Edith Durham – artiste, natyraliste, udhëtare, shkrimtare – e cia u bë e famshme për studimet e saj antropologjike të jetës shqiptare në fillim të shekullit të 20-të

Edith Wharton (1862-1937), është shkrimtare amerikane, fituese e Çmimit Pulitzer, i pari çmim i tillë i fituar nga një grua dhe mbahet si një nga romancieret dhe tregimtaret më të dëgjuara amerikane të shekullit të 20-të..
Romani është përkthyer pothuaj në të gjitha gjuhët, duke u shitur me miliona kopje në mbarë botën.
Tashmë ky libër është kthyer në simbol të dashurisë së pavdekshme.
E lindur Edit Njubold Xhons, në një familje të pasur Njujorkeze, Edit kombinon njohjen që ka për klasat e privilegjuara me aftësinë për të shkruar romane dhe tregime që shquhen për humorin dhe mprehtësinë e tyre.
Në vitin 1885, në moshën 23 vjeçare, martohet me Eduard (Tedi) Robins Uorton, i cili ishte 12 vjeç më i madh se ajo. U divorcuan në vitin 1913. Nga fundi i martesës së saj të turbulluar e të palumtur, ajo pati një marrëdhënie me Uilliam Morton Fallerton (1865-1952), i cili punonte si gazetar për Tajmsin.
Jetonte në Europë në të mrekullueshmen rue de Varenne në Paris, në Francë, kur filloi Lufta e Parë Botërore. Duke përdorur lidhjet që kishte me persona të nivelit të lartë në qeverinë franceze, e lejuan të udhëtonte pa kufizim me një motor përgjatë vijave të frontit. Në Paris punoi për Kryqin e Kuq dhe në ndihmë të refugjatëve, për çka u dekorua me Kryqin e Legjionit të Nderit të Francës. Pas luftës u kthye në Shtetet e Bashkuara për herë të fundit në jetën e saj.
Ndonëse pjesa më e madhe e njerëzve që grumbulloheshin atje, në kapërcyell të shekullit, ishin të varfër dhe nuk bënin pjesë në botën e saj luksoze, ajo u mrekullua dhe u nxit nga bashkësitë artistike në Monmartrë dhe në Montparnas.
Romani i saj më i njohur, Mosha e pafajësisë, ai që i dha asaj Çmimin Pulicer, u shkrua në vitin 1920.
Edit fliste lirshëm frëngjisht dhe shumë prej librave të saj u botuan njëkohësisht në frëngjisht e në anglisht.
Uorton ishte mike dhe e besuar e shumë intelektualëve të kohës së saj: Teodor Ruzvelt, F. Skot Fitxherald dhe Ernest Hemingueji kanë qenë mysafirë të saj, në një kohë apo në një tjetër. Kishte miqësi edhe me Henri Xhejmsin dhe me Zhan Koktonë.
Uorton vazhdoi të shkruante deri kur vdiq, më 11 gusht 1937, në St. Brice-sous-Forèt, Val-d’Oise, Ile-de-France të Francës. U varros në Cimetiere des Gonards, në Versajë të Francës.





Edmon Bushi ka perfunduar studimet e larta ne fushen e edukimit dhe eshte profesionist ne lojen e shahut. E ka niksur aktivitetin e tij ne aren e ketij sporti qe ne fillim te viteve '70 dhe ka qene pjese e ekipit te Partizanit. Nje pjese te jetes se tij e ka ushtruar edhe si trajner i ekipit te shahut te Dajtit. Ai ka marre pjese ne te gjitha aktivitetet shahistike te FEderates Shqiptare te Shahut
Edmond Tupja (1947) është profesor, përkthyes, publicist dhe shkrimtar shqiptar

Edmondo de Amicis lindi më 31 tetor 1846 në Onelio dhe vdiq në Bordigera më 11 mars 1908. Pas një karriere të gjatë ushtarake, iu kushtua veprimtarisë letrare dhe bashkëpunoi me shumë revista të rëndësishme. Midis atyre veprave të tij që mund të përkufizohen si "sociologjike", le të përmendim: "Faqe të shpërndara", "Miqtë", "Mbi oqean", "Romani i një mësuesi", "Mësuesja e punëtorëve" dhe "Karroca e të gjithëve".


