Pas dezertimit nga ushtria boshnjake, tregimtari e gjen veten pa para dhe pa miq, duke mos folur frëngjisht, në një strehë refugjatësh. Me një gjuhë poetike, plot fantazi e humor, Velibor Çoliç trajton një temë mjaft aktuale dhe përshkruan pa mëshirë gjendjen e refugjatëve, me ironi të ashpër dhe të butë."