Tatiana Țîbuleac është një rrëfimtare që e di, sikundër shumë pak shkrimtarë bashkëkohorë rumunë, që “një histori kurrë nuk lë gjëra të pazgjidhura”. Në romanin “Kopshti prej qelqi”, ajo rrëfen për një botë në kufirin e paqëndrueshëm mes mpiksjes dhe shpërbërjes, mes Rusisë dhe Europës, mes luftës dhe fatalitetit. “Kopshti prej qelqi” është, në shumë mënyra, romani i një brezi të tërë femrash dhe një rrëfimtareje sa autentike, aq edhe befasuese.
“Kopshti prej qelqi” është edhe një letër imagjinare nga Lastoçika, e rritur tashmë, për prindërit e saj. Dhimbja prej braktisjes, mungesa e dashurisë dhe butësia amësore janë plagë që nuk shërohen.
Me këtë histori për marrëdhëniet nënë-bir, që bashkon pendesën, pamundësinë dhe brishtësinë, Tatiana Ţîbuleac tregon se talenti i saj lidhet jo vetëm me dramën e fortë, por edhe me stilin dhe narracionin origjinal. Një roman që të prek në zemër dhe në mendje, që gërsheton jetën me vdekjen, në një thirrje dashurie dhe faljeje. Një nga zbulimet më të mëdha...