Mico Mone – scultura, pittura Shiko më të madhe

Mico Mone – scultura, pittura

Mico Mone A-007660

Libër i ri

Përshkrim i shkurtër

Artisti dhe shkrimtari Miço Mone vjen para lexuesve me nje album ku permblidhen punet e tij me te mira ne skulpture dhe pikture, - te cilat e kane bere te suksesshem edhe ne Itali. Ky botim eshte pergatitur me parathenie ne gjuhet shqip, anglisht, italisht dhe frengjisht. 

Më shumë detaje

199 Artikuj

Detaje të librit

Shtëpia Botuese

2 400 Lekë

Shto në listën e librave që dua

Porosit me një klik

Share

Më tepër

Kritika

Duke perdorur të gjitha instrumentet, ngjyrën, baltën, mermerin, bronzin, Miço Mone kerkon dhe heton universin e pasioneve, të dashurisë, të frikës, të dëshirës e të shpresës. Legendat, perrallat antike dhe këto të perhershme janë ritmi i krijimtarisë, sepse për krijimtari bëhet fjale. Mone do të tregojë takimin e të perditëshmes me jetén dhe e bën me mjeshtëri të madhe: e bën rimbuluar me materie të re ( ngjyrë, baltë e mermer), emocionet e krijimeve me emocionet e aktualitetit.

Kaligrafia e tij, nëse kështu mund ta quaj pikturën dhe plastikën e tij, është e fortë dhe e vendosur. Nuk ka pendime. Në thellësi është githmonë e njejta dorë dhe gjithmonë e njejta zemër që rreh duke kerkuar mënyrën më të fortë për të arritur të demonstroje mendimet e të bëhet i shikueshëm: duke buluar kështu vetveten dhe vizionin e vet konceptual për botën.

Që të arrij të shoh, në fakt, është fjala për Mone, nuk vlen të rishikoj klasikët, të cilët gjithmonë janë të pranishëm në bagazhin e tij kulturor e profesional: dora e tij zotëron lirinë e atij që shumë ka parë e shumë ka vuajtur. Kështu rishikimet (pleargjia) bëhen substancial te panevojshme e te demshme oer te shijuar lumturine e origjinalitetit të krijimtarisë së tij. Nëse është një pikturë e pasur materialisht (profesori im Rodolfo Pallucchini do të shkruante: të gëllosh me të parën) që shperthen dhe lë zbuluar kromatura të strapasura; në është mrekullia e mermerit të punuar (con estrema raffinata perizia) me maksimunim e inteligjencës të nje eksperti që arrin të modelojë në bardhësi e në dritë këto forma trupash elegantë e dinamikë; ose shija e gjitha tokësore e baltës (dua te shkruaj: shija e të gjithë florës koncetrato ne baltën) ku ndjen e të duket sikur prek akoma, ngrohtësine e gishterinjve qe e kane punuar, gjithmone linguaxho i tij krijon nje histori si një aventurë që e jeton.

Per këtë titujt ngjajnë me tituj kapitujsh të nje krijimtarie të gjatë kushtuar më shumë se ardhmes sesa te shkuares, rreshqitur nga e tanishmja drejt mundesish te pafundme experience të jetës. Nuk di te them se dora e tij është më e aftë në pikturë apo në skulpturë, dhe nëse është e vertetë që mjeshtëria është e madhe, po kështu dhe dora e artistit, po aq e vërtetë është që dora, pikërisht dora, është ajo që shpirti dhe zemra e artistit kanë menduar, vuajtur dhe kane krijuar.

Mund të siell dhjetëra shembuj për të argumentuar keto refleksione. Preferoj të mos e bej, sepse para këtyre operave të tij, mendoj se krijimtaria artistike është nje rrjedhë konstante dhe harmonia e kësaj krijimtarie të jetës, qe është shifra më bindëse e kërkimeve të këtij artisti, fortësisht e qartë në rrjedhen e gjallë vitale të artit bashkekohor, rrjedhshmërie qendron koha e gjatë e mendimit, refleksionit dhe arti i madh i punës profesionale.

Francesco Butturini

Të dhëna

Faqe202
Viti i Botimit2015